در ماه سپتامبر اپل از ساعت هوشمند خود با عنوان «اپل واچ»
بعنوان اولین ابزار پوشیدنی این شرکت رونمایی کرد. حال جانی آیو که هدایت
تیم طراحی اپل را بر عهده دارد گفته که ساعت اپل واچ پروژهای به مراتب
دشوارتر از آیفون بوده است.
اگرچه اپل واچ کارهای بسیاری انجام میدهد اما انتظارات و پیش ذهنیتهای تاریخی و فرهنگی [در حوزهی ساعت] وجود داشت. درست به همین دلیل است که اپل واچ چنین پروژهی دشوار و طاقتفرسایی بوده است. به محض اینکه صحبت از پوشیدنیها به میان آید، با انتظاراتی در خصوص حق انتخاب مواجه خواهیم شد.
این مساله میتواند توضیحی برای اقدامات اخیر اپل باشد که به شکل جالب توجهی به استخدام متخصصان حوزهی فشن و مد پرداخته تا ساعت هوشمند خود را نه بعنوان یک گجت دیجیتال، بلکه بیشتر تحت عنوان محصولی در حوزهی سبک زندگی تولید و تبلیغ کند. این موضوع میتواند وجه تمایز ساعت هوشمند اپل محسوب شود هرچند عدهی بسیاری اپل را در دستیابی به این هدف در اپل واچ چندان موفق نمیدانند و معتقد هستند هنوز فاصلهی زیادی میان ساعتهای کلاسیک و اپل واچ وجود دارد.
از بحث بازاریابی و تلاش تبلیغاتی اپل که بگذریم، مجموعهای از نگرانیها در خصوص اپلواچ همچنان پابرجاست که عمر باتری از آن جمله بوده و در حال حاضر تنها انتظار یک روز همراهی را میتوان از آن داشت. با در نظر گرفتن این مساله که ساعتهای معمولی نیاز خاصی به نگرانی در خصوص عمر باتری نداشته و کاربر موظف به شارژ روزانهی آنها نیست، صحبت آیو در مورد «ذهنیتهای تاریخی» اهمیت ویژهای پیدا میکند.
اما آیا در نهایت اپل موفق به ایجاد تحول در صنعت ابزارهای پوشیدنی خواهد شد؟ تصور میکنیم برای رسیدن به پاسخ این موضوع باید تا سال 2015 میلادی منتظر بمانیم تا اپل واچ بصورت رسمی وارد بازار شود.